خودمراقبتی با گیاهان از نظر راکل ویلیس
راکل ویلیس هر روز با گیاهان خود مدیتیشن می کند
در این مقاله از مجله اینترنتی آرایشی بهداشتی هفتاد رنگ ، به شما خودمراقبتی با گیاهان از نظر راکل ویلیس را خواهیم گفت . لطفا با ما همراه باشید .
در این مقاله راکل ویلیس، فعالحقوق تراجنسیتی آمریکایی آفریقایی تبار و نویسنده،
در رابطه با آیین و آداب زیبایی و اینکه
چگونه گیاهانش به او کمک میکنند تا حس بهتری نسبت به خود و مراقبت از خود داشته باشد، صحبت میکند.
وقت گذاشتن برای خودهنگامی که کارهای زیادی باید انجام دهید
– کارهای معمولی در خانه، کارهای مربوط به شغل و یا کارهای مربوط به روابط خانوادگی و احساسی و غیره-
تقریبا غیر ممکن به نظر می رسد.
برای جلوگیری از هدر دادن وقت و انرژی، راکل ویلیس،
نویسنده، فعال و مدیر ارتباطات با چندین جایزه و افتخارات، مراقبت از خود را امری حیاتی می داند.
در هر صورت، او می گوید که به سختی می توان این موضوع را توضیح داد.
“من فکر می کنم زمانی که بحث خود مراقبتی به میان می آید،
بسیاری از مردم به این دلیل که مو به مو از قوانین خود مراقبتی پیروی نمی کنند،
شرمنده و خجالت زده می شوند.
این قابل قبول نیست.
ما نبایدبرای این که به بهترین نحوه ممکن و به سبک خود زندگی می کنیم، شرمنده باشیم.”
فهمیدن اینکه برای داشتن احساس خوب دردرون خود باید چه کاری انجام دهیم، مسئله ای کاملا شخصی است،
اما این موضوع به این معنی معنا نیست که نمی توانیم توصیه های خردمندانه و یا از تجربیات خود با دیگران صحبت کنیم.
ویلیس چند مورد از این نکات مخصوص به خود را با ما به اشتراک می گذارد،
مخصوصا اینکه او به عنوان یک فرد فعال در این زمینه کاملا دلزدگی و خستگی شغلی و عاطفی را درک می کند
و می تواند به شما بگوید که آیا روتین زیبایی و مراقبت از خود شما درست یا نه
یا این که چه زمانی نیاز دارید تا تنفسی تازه کنید و استراحت نمایید.
گیاهان به عنوان مدیتیشن
ویلیس هر روز صبح را با مدیتیشن آغاز می کند،
اگرچه ممکن است این مدیتیشن آن گونه که تصور می کنید، نباشد.
“هر روز که بیدار می شوم به گیاهانم عشق می ورزم.
من وقت گذراندن با گیاهان خود را نوعی مدیتیشنمی دانم و این باعث می شود که اندکی ذهنم استراحت کند.
هم چنین این امر من را به معنای واقعی کلمه مجبور می کند تا رشد جدیدی را در خود احساس کنم.”
ارتباط با طبیعت همچنین به او کمک می کند تا به درون خود فکر کند و آنچه که برای بهبودی روح و روان خود لازم دارد را به یاد بیاورد.
او متوجه شده است که باید بدن خود را همیشه آبرسانی شده نگه دارد
(یعنی در طول روز آب بیشتری بنوشد)،
تغذیه مناسبی داشته باشد و به اندازه کافی نور خورشید و هوایتازه دریافت کند.
“این بخش بزرگی از مراقبت از خودم است؛
دوستانم همیشه می گویند”ای بابا او دوباره با گیاهان لعنتی اش وقت می گذراند”.
اگرچه زمانی که بحث خود مراقبتی می شود، اوآداب و رسومروزانه زیادی ندارد.
“بعضی اوقات فقط به گیاه اسطوخودوس پناه می برم،چرا که عطر و رایحه اش را دوست دارم.
اما قبل از اپیدمی، هر زمان که می توانستم، می رفتم و ماساژ می گرفتم”.
اهمیت استراحت
در حال حاضر، توجه ویژه ای به جنبش مستمر برای آزادی تمام سیاه پوستان
و فراخوانی برای پاسخگویی به خشونت پلیس (و پایان دادن به آن)در طول دوران اپیدمی کووید-19 وجود دارد.
ضرورت پرورش خود و توجه بیش از پیش به خود کاملا واضح و آشکار است،
به ویژه برای کسانی که به طور سیستماتیک تحت فشار و ظلم هستند.
او اشاره می کند که اغلب اوقات افراد محروم جامعه در هنگام جنبشهای آزادی،سهم بسزایی دارند.
“به دلیل این سیستم ظلم و ستم، ما باید تمام هوش و حواس مان را روی این موضوع متمرکز کنیم.
حزب برتری سفید پوستانمی خواهد که افراد رنگین پوست تا جان در بدن دارند برایشان کار کنند.
حزب مردسالاری،خواهان این است که زنان و سایر جنسیت ها تا جان در بدن دارند، برایشان کار کنند.”
از پا انداختن سیستم های فکری که به ما آموخته اند که خود را مانند یک ماشین و ربات بدانیم، ضروری است.
مدام کار کردن بدون استراحت حتی برای کارهای مهم نیز غیر انسانی است.
“کار کردن مهم است و همیشه کارهایی وجود دارد که باید انجام دهیم.
همیشه شرایط اضطراری وجود دارد، اما اگر از خود مراقبت نکنید،
برای انجام دادن کارهایتان نمی توانید بهترین عملکرد را داشته باشید..
این مهم است،این طور نیست؟
من فکر می کنم ما باید مراقبت از خودمان در زندگی شخصی را در اولویت قرار دهیم
تا بتوانیم به همان شکل نیز از جامعه مان مراقبت کنیم.”
او در ادامه می گوید که نظام سرمایه داری،
علاوه بر نظام مرد سالاری، سیستم دیگری است که برای افراد محروم بیشترین محدودیت ها را تعیین می کند
و از آسیب پذیری های آن ها به نفع خود استفاده می کند.
هنگامی که راکل ویلیس احساس می کند که کاسه صبرش لبریز شده است،
با خود فکر می کند آیا به استراحت احتیاج دارد یا نه و اگر داشته باشد استراحت میکند.
“من اصلا این موضوع را نمی پذیرم که به سیگنال های بدنم توجه نکنم، مخصوصا در زمینه کاری.
همه ما تحت این فشار و اجبار قرار داریم تا زمان استراحت مان را به یک “زمان قابل قبول” به تعویق بیاندازیم.
اما اگر در هر زمان از نظر روحی یا جسمی خسته شدید،
این شما هستید که بایدمتوجه شوید در صورت لزوم چگونه استراحت کنید و یابا یک تنفس عمیق بر روی خود مسط شوید.”
او بر اهمیت تعطیلات تأکید می کند.
اگرچه رفتن به تعطیلات در دوران اپیدمی سخت و دشوار بوده
و با محدودیت های بسیاری همراه است و امکان داردآنطور که ما به آن عادت کرده ایم به نظر نرسد،
اما در هر صورتبه ما اجازه می دهد با خیال راحت از کار و زندگی روزمره خود فاصله بگیریم
و این موضوعمی تواند یک ریکاورییا تنظیم مجدد برای روح و ذهن مان تلقی شود.
نگاهی به روتین زیبایی او
زیبایی غالباً پناهگاه دیگری برای فرار از درد و رنج است و مانند هر نوع روش مراقبت از خود قطعا اعتبار دارد
و می توان روی آن حساب باز کرد.
در حال حاضر، ویلیس می گوید که روتین زیبایی و مراقبت از پوست او کمی تغییر کرده است.
“من سعی می کنم تا زیبایی منحصر به فرد سیاه پوستان را داشته باشم و
به همین دلیل از برندهای مخصوص سیاه پوست تان حمایت و پشتیبانی می کنم.
در مورد میکاپ نیز به همین ترتیب عمل می کنم.
در مورد مراقبت از پوست،
اگر او شب قبل صورت خود را شسته باشد،
استفاده از شوینده در صبح را کنار می گذارد و قبل از استفاده از کرم مرطوب کننده،
فقط صورت خود را با آب می شوید.
در کیف آرایشی او فاندیشن Fenty Beauty’s Pro Filt’r Foundation، پرایمر مات و پنکک پیدا می شود.
با این وجود در طول دوران قرنطینه،او دیگر به آرایش خیلی اهمیت نمی دهد،
حداقل دیگر علاقه ای به آرایش کامل صورت ندارد.
“من به تازگی از این که احساس کنم میکاپ روی صورتم وجود دارد،متنفر شده ام.
به خصوص اگر مجبور باشم برای قرار گرفتن جلوی دوربین آرایش کنم،احساس میکنم که صورتم با چندین لایه حبس شده است و یا دارد خفه می شود.
من حالا به میکاپ ساده بیشتر علاقه دارم”
. برای آرایش ساده، او ترفند های مخصوص به خود را دارد و لوازم آرایشی را برای خود اولویت بندی می کند،
از جمله میکاپ چشم دودی، رژگونه صورتی و یک هایلایتر.
(هایلایتر مورد علاقه او از برندFenty beauty به نام Afternoon Snack and Mo’ Hunny می باشد).
“من عاشق اکلیل های طلایی هستم،
بنابراین از سایه های اکلیلی طلایی پشت پلک ها، استخوان ابرو و گوشه های چشمم استفاده می کنم
– واقعا از این که این بخش های صورتم بدرخشند، لذت می برم.
من همچنین به برق لب خیلی علاقه پیدا کرده ام. قبلا فقط از رژلب استفاده میکردم.”
او واقعا عاشق ریمل Milk’s Kush Mascara می باشد.
بعد از استفاده از آن، میکاپ خود را فیکس می کند و تمام.
“من به عنوان یک زن سیاه پوست فکر می کنم که آرایش کردن زیاد مهم نیست.
گاهی اوقات این موها است که از اهمیت بیشتری برخوردار می شود،
می دانیداین طور جمله ها به ذهن آدم می رسد:
“آیا باید کلاه گیس بگذارم؟ آیا با آن طبیعی به نظر میرسم؟ آیا بایدموهایم را موجدار یا فر کنم؟ آیا باید شنیون کنم؟”
من اغلب فکر می کنم که برخی از بزرگترین تصمیمات مربوط به زیبایی ناشی از این سوال است که
“من قرار است با موهایم چه کار کنم؟”
و همین چیزها است که من را مجذوب میکند.
من عاشق تنوع مدل موها با موهای مشکی هستم
و این نشان دهنده ابتکار ما در مسائل زیبایی در تمام طول تاریخ می باشد”.
بررسی ریشه های روتین زیبایی او
اما ریشه روتین زیبایی او به کجا برمیگردد؟
ویلیس به یاد می آورد که مادرش رژلب قرمز به لب هایش می زد؛
عطر های خوش بوی Estée Lauderکه او را به یاد مادربزرگش می انداخت، استفاده می کرد.
او می گوید اولین تجربه اش به بازی با لوازم آرایشی مادرش باز می گردد.
او همیشه به مادربزرگ خود کمک می کرد تا ریشه بلوند پلاتینومی موهایش را تمدید کند
(خاطره ای که برای او الان بسیار شیرین است، هرچند که او این کار را فقط در همان زمان انجام میداده است).
او همیشه مادرش را در حال آرایش کردن نگاه می کرد و به یاد می آورد که
روزهای یکشنبه موهایش را با یک شنیون بسیار نشان می داد.
“مادر من یک رژ لب قرمز روشن و یک رژلب بولد و پررنگ قرمز یا آلویی داشت.
این ها در واقع رنگهای مورد علاقه او بوده است. منظورم این است که کل آن 9 سال به همین منوال گذشته است.”
زمانی که ویلیسبرای خود روتین زیبایی را ترتیب می داد، نه تنها به این تجربیات مفید،
بلکه به فرهنگ مورد علاقه عامه نیز توجه داشت.
“من به یاد می آورم که به مردمی مانند Missy Elliott ، Destiny’s Child یا Janet Jackson نگاه می کردم.
همیشه زنان سیاه پوست و زیبایی منحصر به فرد آن ها مورد توجه من بودند،
بنابراین علاوه بر آموزش های آکادمیکی که در زمینه زیباشناسی به دست آوردم،
همیشه از اتفاقاتی که در فرهنگ مورد علاقه ام روی می داد نیز استقبال می کردم و تجربه کسب می نمودم.
” او می گوید همانطور که سنش بالاتر می رود، همچنین به عنوان یک فعال در این عرصه نیز فعالیت می کند.
“یک تاریخچه زیبایی ویژه و خاصی برای سیاه پوستان وجود دارد.
من همیشه به جنش حمایت از موهیا طبیعی و ارتباط آن با قدرت سیاه پوستان فکر می کنم.
من درباره داستان های عجیب و غریب مان فکر می کنم، در مورد تاریخچه آرایش و میکاپ فکر می کنم.
من در مورد مارشا پی جانسون و میل او به گلها (که من هم مانند او هستم)، فکر میکنم.
تمامی این مسائل از ظاهر و درون ما پیدا است.
همانطور که میبینید زیبایی افراد سیاه پوست بسیار گسترده و متنوع است. ”
کلمه “گستردگی و تنوع” توجه من را جلب میکند،
زیرا ما در مورد زیبایی منحصر به فرد ویلیس و نحوه شکل گیری و تکامل روتین زیبایی او صحبت می کنیم.
او مانند بسیاری از افراد، همه این مسائل را از عزیزانش و همچنین فرهنگ مورد علاقه خود یاد گرفته است
و راهی پیدا کرده است که می تواند این آموخته ها را به صورتی طبیعی در ظاهر خود در مرعض نمایش قرار دهد.
“من قبلاً احساس می کردم که باید مثلا نوعی الگو داشته باشم،
همیشه فکر میکردم که شبیه چه چیزی به نظر میرسم. فکر می کردم این الگو بایستی ثابت و همیشگی باشد.
و وقتی که بالاخره اجازه دادم این طرز تفکر سمی از بین برود و از ذهن من خارج شود،
در شرایط و موقعیتی قرار گرفتم که بسیار احساس آرامش می کردم”.
فرقی ندارد که چقدر روتین زیبایی ویلیس تغییر کند، او همیشه این قدرت را دارد که بتواند احساس زیبا بودن کند.
“من فکر می کنم که زیبایی چیزی است که زنان سیاه پوست و به ویژه زنان ترانس سیاه مدت ها است
که آن را درون خود احساس می کنند، حتی اگر گروه های دیگر جامعه سعی کنند معنی زیبایی را برای ما تعریف کنند
و یا ما را از زیبایی محروم نمایند.
بنابراین، این موضوع و طرز فکر مانند یک منبع قدرت است.
اینکه یک زن سیاه پوست ترانس احساس زیبایی کند، بسیار فوق العاده است.
زمانی که زنان سیاه پوست من را می بینند
– و زمانی که زنان سیاه پوست ترانس من را می بینند
– بیشتر از افراد عادی جامعه احساس زیبایی می کنم.”
منبع مقاله: https://www.allure.com/story/raquel-willis-my-beauty-ritual